เสียงร้องจากมิสซังลาว
เสียงร้องจากมิสซังลาวค.ศ. 1904 ปี ค.ศ. 1940 เป็นปีแห่งความยากเข็ญของแมร์กังดีด เพราะกฎหมายสั่งโอนกิจการของนักบวชไปไว้ในมือของฆราวาส มิได้เพียงประกาศใช้ในประเทศฝรั่งเศสเท่านั้น แต่ยังได้ประกาศใช้ในประเทศอาณานิคมของฝรั่งเศส นั่นรวมถึง เวียดนามซึ่งเปรียบเสมือนศูนย์กลางของคณะ ในเอเชียเวลานั้น ทำให้คณะเซอร์กว่า 200 คนได้รับผลกระทบนี้ด้วยเช่นกัน แมร์กังดีดจึงจำเป็นจะต้องหาทางออกให้กับคณะเพื่อให้ผ่านพ้นวิกฤตในช่วงนี้ไป พระสังฆราชมารี-โยเซฟ กืออาส พระสังฆราชกืออาส พระสังฆราชแห่งแอร์มาโปลิส ผู้แทนพระสันตะปาปา ประจำมิสซังลาว ประสบปัญหาเกี่ยวกับภคินีพื้นเมืองของมิสซังลาว จึงได้ขอคำแนะนำจากพระสังฆราชเวย์ ผู้ซึ่งได้ขอให้คณะเซอร์มาซึ่งท่านได้แนะนำให้ติดต่อขอเซอร์เซนต์ปอล เดอ ชาร์ตร มาช่วย อบรมภคินีพื้นเมือง ดูแลสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า และโรงเรียน ท่านจึงได้เขียนคำขอมาในวันที่ 1 สิงหาคม ค.ศ. 1904 “คุณแม่ที่นับถือ… เรารู้จักคณะของคุณแม่ และคุณแม่ก็คงรู้จักมิสซังลาวของเราอยู่พอควร เมื่อคำนึงถึงเหตุการณ์ในปัจจุบัน ซึ่งยากเข็ญอย่างยิ่งสำหรับนักบวชในประเทศฝรั่งเศส และในอีกด้านหนึ่งเมื่อคำนึงถึงความดี ซึ่งนักบวชหญิงในคณะของคุณแม่ จะสามารถทำได้ ในการอบรมสตรีชาวคริสต์ ฉะนี้แล้วแล้วด้วยความเชื่อใจและ โดยไม่ต้องอารัมภบทอะไรอีกต่อไป ผมใคร่จะแจ้งให้คุณแม่ทราบว่า เราปรารถนาอย่างยิ่งที่จะให้เซอร์ ของคุณแม่มาช่วยงานที่นี่ ผมจำเป็นต้องใช้นักบวชหญิงจำนวน 8 – 12 คน…
